Wykrawanie

Dziurkowanie, wykrawanie otworów i ścinanie

Stempel wykrawający ze zgarniaczem
Układ wykrawający TOX® SHR
Układ modułowej prasy C-kształtnej

Zasadniczo nie ma znaczenia, czy zamierzasz obrabiać: blachę, tworzywa sztuczne, karton, tekstylia lub folie.

Czy chcesz: zamknięte lub otwarte cięcia, cięcia kształtujące (krawędzie wyrównane/płaskie i pełne krawędzie), pojedyncze lub wielokrotne otwory dziurowane za jednym suwem lub dziurowanie + podawanie + kalibracja za pomocą jednego suwu?

Nasze działania na rzecz zapewnienia jakości skutkują maksymalnymi korzyściami dla klientów:

Czysto przycięte krawędzie
Precyzja prowadzenia narzędzia
Minimalny obszar montażowy ze względu na zintegrowane tłumienie efektów cięcia
Szybkość i ciche działanie
Optymalne zarządzanie skrawkami

Technologia wykrawania

Zgodnie z normą DIN 8588 rozdzielanie lub the dziurowanie oznacza oddzielanie mechaniczne części detalu bez cięcia za pomocą krawędzi tnących. Dzięki tej procedurze możliwe jest wyprodukowanie dużych ilości precyzyjnych i skomplikowanych części z metalu lub innych materiałów w bardzo krótkim czasie.

Ta procedura może z pewnością służyć do dalszej obróbki półfabrykatów takich jak blachy, półprodukty dla branży motoryzacyjnej lub części plastikowych z branży sprzętu AGD.

Główne grupy dziurowania

Oddzielenie przez cięcie za pomocą elementu stalowego, cięcie za pomocą zbliżających się elementów stalowych i ścierania.

Cięcie za pomocą elementu stalowego

Oddzielanie za pomocą elementów stalowych polega na penetracji elementu stalowego w kształcie klina wewnątrz materiału i jego rozdzieleniu. Cięcie za pomocą elementu metalowego głównie wykorzystywane jest do obróbki miękkich materiałów i do przycinania.

Cięcie za pomocą dwóch zbliżających się elementów stalowych

W przeciwieństwie do cięcia stali, dwa klinowe elementy stalowe penetrują materiał. Przykładem tego typu oddzielania jest ściskanie za pomocą pary szczęk.

Ten proces jest również głównie wykorzystywany do obróbki miękkich materiałów i do przycinania.

Ścinanie

[1] Dziurkarka

[2] Część detalu

[3] Matryca

[a] Luz matrycy

[F] Siła

Ścinanie jest najczęściej stosowanym procesem w przemyśle. Jest to proces bardzo wydajny i ma duże znaczenie ekonomiczne. Proces ten polega na zastosowaniu dwóch klinów tnących przemieszczających się (przynajmniej jeden) względem siebie. Części materiału powierzchni ciętej są przemieszczane względem siebie. Proces ten przebiega w trzech etapach:

elastyczne odkształcenie
płynięcie plastyczne
pękanie

W wyniku zastosowanej siły tnącej blacha ulega elastycznemu odkształceniu, następnie plastycznej deformacji i rozpoczyna się jej płynięcie. Ostatecznie dochodzi do etapu pęknięcia i materiał rozpada się tzn. ulega ścięciu. W przypadku ścinania generalnie rozróżnia się pomiędzy otwartym i zamkniętym cięciem. Przykładem otwartego cięcia jest odcinanie paska metalu (podobnie jak w przypadku cięcia nożycami). Jeśli cała linia cięcia znajduje się w obrębie części detalu, tego typu cięcie określa się jako cięcie zamknięte.

Luz matrycy

Zapewnienie prawidłowego luzu matrycy jest warunkiem optymalnego ścinania, wysokiej jakości cięcia i długiej żywotności narzędzi. Wymagany luz matrycy w szczególności zależy od siły cięcia i grubości blachy.

Tabelę z wartościami luzu matrycy przedstawiono w broszurze TOX®-Systemy wykrawania.

Sekwencja procesu wykrawania

Narzędzie montowane jest na prasie lub łuku wykrawającym.

Napęd przesuwa górne narzędzie z dziurkarką tnącą w kierunku detalu

Zgarniacz osadzany sprężynowo umieszczany jest na części detalu, sprężyny są do siebie dociśnięte.

Dziurkarka tnąca opuszczana jest w dół, natomiast napęd powoduje dalszy przyrost siły.

Dziurkarka tnąca penetruje blachę, na głębokość 1/3 wgłąb części detalu w przypadku optymalnego luzu matrycy.

Otwornica przebija się przez matrycę i powoduje natychmiastowe zwolnienie układu napędowego. To zwolnienie ciśnienia napinającego określane jest również jako „efekt tnący”.

Otwornica jest odłączana.

Dobra jakość cięcia narzędzia zależy od:

rodzaju prowadnicy narzędzia
rozmiaru luzu matrycy
rodzaju powłoki elementu tnącego

Konfiguracja konstrukcji i tryb działania narzędzia tnącego mają decydujący wpływ na wynik procesu produkcji. Wprowadzono między innymi rozróżnienie w zależności od typu prowadnicy. Istnieją trzy główne rodzaje prowadnic do narzędzi tnących.

Swobodne narzędzia tnące
Narzędzia prowadzone na płycie
Narzędzia prowadzone na kolumnie lub także prowadzone narzędzia górne, suwaki na szynie prowadzącej / wózku prowadzącym

TOX®-Systemy wykrawające

Szczegółowo opracowany modułowy system firmy TOX® PRESSOTECHNIK zapewnia kompletne rozwiązania prawie do wszystkich zastosowań związanych z wykrawaniem. Konfigurację systemu wymaganą do danej aplikacji przeprowadza się przez wybranie odpowiednich komponentów. Stanowią one podstawę systemu prasy i istnieje możliwość ich połączenia za pomocą Nawigatora systemowego.